Urząd Patentowy RP informuje, że Zgromadzenie Związku Madryckiego na 25 sesji zwyczajnej, która odbyła się w lipcu 2023 r., przyjęło szereg zmian w Regulaminie w ramach Protokołu do Porozumienia Madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków towarowych. Z uwagi na zmianę Zasady 17 powyższego Regulaminu, od dnia 01.11.2023 r. termin na zajęcie stanowiska w odpowiedzi na notyfikację o odmowie wstępnej na podstawie przesłanek bezwzględnych, będzie liczony od dnia przekazania kopii tej notyfikacji przez Biuro Międzynarodowe do Uprawnionego.

Istotą systemu międzynarodowej rejestracji znaków towarowych jest ułatwienie procedury ubiegania się o rejestrację w krajach członkowskich Związku Madryckiego. Zgłaszający, w wyniku jednej rejestracji bądź jednego zgłoszenia znaku bazowego w kraju pochodzenia, uzyskuje możliwość uzyskania ochrony we wszystkich krajach członkowskich, przy czym ochrona ta jest taka sama, jak ta uzyskana bezpośrednio w poszczególnych państwach.

Administracją Systemu Madryckiego zajmuje się Biuro Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO) z siedzibą w Genewie.

System międzynarodowej rejestracji znaków towarowych jest uregulowany następującymi umowami międzynarodowymi:

  • Porozumienie madryckie dotyczące międzynarodowej rejestracji znaków z 14.04.1891 r., którego Polska stała się członkiem 18 marca 1991 r. (Dz.U. z 1993 r., nr 116, poz. 514 i 515);

  • Protokół do Porozumienia madryckiego przyjęty 27.06.1989 r., który w Polsce obowiązuje od 1 kwietnia 1996 r. (Dz. U. z 2003 r., nr 13, poz.129).

Sposób stosowania tych aktów precyzują:

  • Wspólny regulamin wykonawczy z dnia 18.01.1996 r., który w Polsce obowiązuje od 1 kwietnia 1996 r., (Wiadomości Urzędu Patentowego RP nr 4/1996), tekst z późniejszymi zmianami według stanu na 1 kwietnia 2002 r. (Wiadomości Urzędu Patentowego RP nr 1/2003);

  • Instrukcje administracyjne, które opublikowane zostały łącznie ze zmodyfikowanym tekstem regulaminu i stanowią jego załącznik.
     

Lista państw członkowskich Systemu Madryckiego

Rejestracja międzynarodowa

Zgłaszający, po dokonaniu rejestracji (zgłoszenia) znaku w Urzędzie kraju pochodzenia, składa do Biura Międzynarodowego Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (za pośrednictwem Urzędu kraju pochodzenia) jeden wniosek sporządzony w jednym języku oraz wnosi opłaty do tego organu.

1. Warunkiem ubiegania się o rejestrację międzynarodową znaku jest dokonanie zgłoszenia lub rejestracji znaku w kraju pochodzenia. Przed dokonaniem zgłoszenia międzynarodowego zainteresowany powinien ustalić, jaki Urząd może być jego Urzędem pochodzenia w odniesieniu do danego zgłoszenia międzynarodowego.

Zgłoszenie międzynarodowe, w przypadku Polski jako kraju pochodzenia, powinno być wniesione do Biura Międzynarodowego w Genewie za pośrednictwem Urzędu Patentowego RP. O rejestrację międzynarodową znaku towarowego może ubiegać się każda osoba fizyczna lub prawna przynależna do Polski lub zrównana w prawach z przynależnymi do Polski (tzn. taka, która ma w Polsce miejsce stałego zamieszkania albo rzeczywiste i poważne przedsiębiorstwo przemysłowe lub handlowe, które odpowiada wymogom prawa krajowego), o ile wspomniany znak został uprzednio zarejestrowany lub zgłoszony na rzecz tej osoby w Urzędzie Patentowym RP. Postępowanie związane z rejestracją międzynarodową może być prowadzone przez zgłaszającego lub pełnomocnika.

2. Zgłoszenie międzynarodowe powinno być złożone na 
Formularzu MM2 (dostępny w formatach .docx, .pdf i edytowalny .pdf).

Wniosek może być złożony w UP elektronicznie za za pośrednictwem systemu ePUAP lub PUEUP, lub w formie papierowej.

Zgłoszenie międzynarodowe powinno zawierać między innymi: znak, który musi być identyczny z tym w rejestracji podstawowej lub zgłoszeniu podstawowym znaku, a także wykaz towarów i usług, które mają zostać objęte ochroną, sklasyfikowane zgodnie z Międzynarodową klasyfikacją towarów i usług (klasyfikacja nicejska) → Klasyfikacja nicejska

Informacje dotyczące wymaganej dokumentacji oraz sposobu jej przygotowania dostępne są na stronie WIPO.

3. Opłaty

Urząd Patentowy pobiera opłatę od wniosku o rejestrację międzynarodową w kwocie 600 zł.

Za zgłoszenia międzynarodowe Biuro Międzynarodowe pobiera opłaty we frankach szwajcarskich, o których mowa w Zasadzie 34 Regulaminu, a których wielkości podane są w Tabeli opłat (załączonej do Regulaminu). Elementy, z których składa się opłata obejmują:

  • opłatę podstawową, której wielkość zależy od tego, czy znak jest czarno-biały, czy kolorowy;
  • opłaty dodatkowe (za każdą klasę towarową powyżej trzech klas);
  • opłaty uzupełniające (za wyznaczenia krajów).

przy czym te dwie ostatnie opłaty regulowane są w zależności od rodzaju zgłoszenia międzynarodowego. W przypadku zgłoszenia dokonanego na podstawie Protokołu mogą one być zastąpione opłatą indywidualną (art. 8.7a Protokołu).

Należy mieć na uwadze, iż niektóre z Państw mogą naliczać dodatkowe opłaty nie uwzględnione w tabeli opłat WIPO, dlatego zaleca się korzystanie z Kalkulatora opłat WIPO.

4. Język zgłoszenia międzynarodowego

Każde zgłoszenie złożone w Urzędzie Patentowym RP może być dokonane w języku angielskim lub francuskim (UPRP w tym przypadku pozostawia wybór Zgłaszającemu).

Szczegółowe informacje dotyczące systemu międzynarodowej rejestracji znaków towarowych dostępne są na stronie internetowej Biura Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO).