Zarejestrowany znak towarowy jest chroniony prawem, a więc jego właściciel (lub właściciele) uzyskuje ochronę prawną na towary i usługi sygnowane tym znakiem. Znak towarowy ma charakter monopolu, a więc takie prawo jest prawem wyłącznym i przysługuje tylko jego właścicielowi (lub właścicielom). W odróżnieniu od innych sposobów ochrony dotyczących interesów przedsiębiorcy, prawem ochronnym na zarejestrowany znak towarowy rządzą proste i przejrzyste zasady. Charakter znaków towarowych powoduje, że prawo ochronne na znak towarowy jest najszybszym i najskuteczniejszym narzędziem obrony podmiotu gospodarczego posługującym się na rynku towarów i/lub usług takim znakiem w przypadku jego praw do takich oznaczeń i doskonałym orężem w wypadku prowadzenia z tego powodu sporów sądowych.
Uwaga! Prawna ochrona znaku towarowego w obrocie gospodarczym jest bardzo ważna. Jeżeli producent zwleka z wniesieniem wniosku o ochronę swojego znaku towarowego, inni mogą skorzystać na poczynionych przez niego inwestycjach (np. w reklamę), a także zarejestrować cudzy znak towarowy.
Do zapamiętania!
Zarejestrowany znak towarowy jest chroniony w zakresie wskazanych w zgłoszeniu konkretnych towarów i usług.
Komu przysługuje prawo ochronne na znak towarowy? Czy prawo ochronne na znak towarowy może przysługiwać więcej niż jednemu uprawnionemu?
Prawo ochronne na znak towarowy z zasady przysługuje uprawnionemu (zgłaszającemu lub innej osobie, która nabyła od niego prawo do znaku towarowego).
W zależności od rodzaju znaku i charakteru podmiotów uprawnionych możemy wyróżnić:
- indywidualny znak towarowy
- wspólne prawo ochronne
- wspólny znak towarowy
- znak gwarancyjny.
Indywidualny znak towarowy przysługuje na rzecz tylko jednego uprawnionego. Znak ten zapewnia używanie znaku towarowego na wyłączność temu podmiotowi, na którego znak towarowy został zarejestrowany.
Ze wspólnego prawa ochronne może korzystać kilka osób, w tym przedsiębiorcy, którzy zgłosili znak towarowy wspólnie. Warunkiem jest, by używanie nie było sprzeczne z interesem publicznym i nie miało na celu wprowadzenie odbiorców w błąd, w szczególności co do charakteru, przeznaczenia, jakości, właściwości lub pochodzenia towarów. Zasady używania znaku towarowego na podstawie wspólnego prawa ochronnego obowiązkowo określa regulamin znaku przyjęty przez tych przedsiębiorców.
Wspólny znak towarowy przeznaczony jest do odróżnienia towarów w przypadku:
- Organizacji – jej członków;
- osoby prawnej działającej na postawie przepisów prawa publicznego – osób upoważnionych do używania znaku – od towarów innych przedsiębiorców.
Znak gwarancyjny przeznaczony jest do odróżnienia towarów, które zostały certyfikowane przez uprawnionego do tego znaku, w szczególności w zakresie użytego materiału, sposobu produkcji towarów, ich jakości, precyzji lub innych właściwość, od towarów, które nie są w ten sposób certyfikowane. Na znak towarowy gwarancyjny, może uzyskać prawo ochronne osoba fizyczna lub prawna, w tym instytucje, organy oraz podmioty prawa publicznego, która nie prowadzi działalności gospodarczej obejmującej dostarczanie towarów tego samego co towary certyfikowane.
Podsumowując:
indywidualny znak towarowy -> tylko jeden uprawniony;
wspólne prawo ochronne -> grupa uprawnionych (dwóch lub więcej);
wspólny znak towarowy -> organizacja zrzeszająca inne podmioty (przedsiębiorców);
wspólny znak towarowy gwarancyjny -> organizacja zrzeszająca inne podmioty (przedsiębiorców) oraz każdy, kto spełnia wymogi zawarte w regulaminie tego znaku.