Przedstawienie informacji rozumiane jest jako przekazywanie informacji użytkownikowi. Dotyczy to zarówno treści poznawczej przedstawianej informacji, jak i sposobu jej przedstawienia. Przedstawienie informacji nie ogranicza się do informacji wizualnej, ale obejmuje również inne możliwości, np. informację dźwiękową lub dotykową. Nie obejmuje natomiast środków technicznych wykorzystywanych do generowania takiego przedstawienia informacji.

Przekazywanie informacji użytkownikowi należy odróżnić od technicznych przedstawień informacji skierowanych do systemu technicznego, który będzie przetwarzał, przechowywał lub przekazywał te informacje. Cechy schematów kodowania danych, struktur danych i protokołów komunikacji elektronicznej, które reprezentują dane funkcjonalne w przeciwieństwie do danych poznawczych, nie są uważane za przedstawienia informacji w rozumieniu art. 28 ust. 1 pkt 6 pwp.

Cecha określająca przedstawienie informacji wywołuje efekt techniczny, jeżeli wiarygodnie pomaga użytkownikowi w wykonaniu zadania technicznego poprzez ciągły lub kierowany proces interakcji człowiek–maszyna. Taki efekt techniczny uważa się za wiarygodnie osiągnięty, jeżeli pomoc użytkownikowi w wykonaniu zadania technicznego jest obiektywnie, wiarygodnie i przyczynowo powiązana z daną cechą. Nie jest tak, gdy domniemany efekt zależy od subiektywnych interesów lub preferencji użytkownika. Na przykład niektórym użytkownikom łatwiej jest zrozumieć dane, gdy są one wyświetlane w postaci wartości liczbowych, podczas gdy inni mogą preferować wyświetlanie ich w postaci kodów kolorystycznych. Wybór takiego czy innego sposobu wyświetlania danych nie jest uznawany za mający efekt techniczny.

Na przykład, radzenie sobie z ograniczoną, dostępną powierzchnią ekranu jest częścią projektowania przedstawienia informacji dla ludzi i dlatego nie wskazuje na techniczność samą w sobie. Ogólny pomysł umożliwiający ogląd wielu obrazów w ograniczonym obszarze wyświetlania poprzez wyświetlanie jednego obrazu i sekwencyjne zastępowanie go innymi obrazami nie jest oparty na rozważaniach technicznych, ale jest kwestią projektowania układu. Podobnie, rozmieszczenie obiektów w ramach dostępnej powierzchni ekranu poprzez wyeliminowanie „białego obszaru” pomiędzy szybami okiennymi odbywa się na tych samych zasadach co układ graficzny okładki magazynu i nie wiąże się z rozważaniami technicznymi. Jednocześnie, jeśli sposób prezentacji wiarygodnie pomaga użytkownikowi w wykonaniu zadania technicznego poprzez ciągły lub kierowany proces interakcji człowiek–maszyna, wywołuje efekt techniczny. Na przykład, wyświetlanie obok siebie kilku obrazów w niskiej rozdzielczości i umożliwienie wyboru i wyświetlenia obrazu w wyższej rozdzielczości przekazuje użytkownikowi informacje w formie narzędzia technicznego, które umożliwia użytkownikowi bardziej efektywne wykonanie zadania technicznego polegającego na interaktywnym wyszukiwaniu i pobieraniu przechowywanych obrazów. Przechowywanie obrazów cyfrowych w różnych rozdzielczościach daje efekt techniczny polegający na umożliwieniu jednoczesnego wyświetlania przeglądowego kilku obrazów. Innym przykładem – w grze wideo w piłkę nożną – jest szczególny sposób przekazywania użytkownikowi lokalizacji najbliższego kolegi z drużyny poprzez dynamiczne wyświetlanie znaku orientacyjnego na skraju ekranu, gdy kolega z drużyny jest poza ekranem. Wywołuje to efekt techniczny polegający na ułatwieniu ciągłej interakcji człowiek–maszyna poprzez rozwiązanie sprzecznych wymagań technicznych, tj. wyświetlania powiększonej części obrazu z jednoczesnym przeglądem strefy zainteresowania, która jest większa niż wyświetlany obszar.

Przykładem efektu technicznego – w kontekście pomocy wizualnej dla chirurga – jest sytuacja, gdy w trakcie operacji aktualna orientacja medycznego implantu przegubu kulowego jest wyświetlana w sposób, który wiarygodnie pomaga chirurgowi bardziej precyzyjnie skorygować pozycję implantu. Przykładem efektu, który może być uznany za efekt techniczny – w kontekście efektu zależnego od fizjologii człowieka – jest wyświetlanie strumienia obrazów, w którym parametry opóźnienia i zmiany treści między kolejnymi obrazami są obliczane na podstawie fizycznych właściwości ludzkiej percepcji wzrokowej w celu osiągnięcia płynnego przejścia, co uznaje się za wkład techniczny.

Jeżeli informacja (np. bodziec wizualny lub dźwiękowy) jest prezentowana osobie w celu wywołania u niej osoby reakcji fizjologicznej (np. mimowolnego skierowania wzroku, tj. oczu), którą można zmierzyć w kontekście oceny stanu zdrowia (np. wzroku, słuchu lub uszkodzenia mózgu), można uznać, że takie przedstawienie informacji wywołuje efekt techniczny.

Interfejsy użytkownika obejmują funkcje przedstawienia informacji i w odpowiedzi odbierania danych – jako część interakcji człowiek–komputer. Przykładem efektu technicznego jest zapewnienie w graficznym interfejsie użytkownika alternatywnego skrótu graficznego umożliwiającego użytkownikowi bezpośrednie ustawienie różnych warunków przetwarzania, takich jak inicjowanie procesu drukowania i ustawienie liczby kopii do wydrukowania poprzez przeciąganie i wzajemne przemieszczanie ikony dokumentu na ikonę drukarki. Jednocześnie, wspieranie wprowadzania danych przez użytkownika poprzez dostarczanie informacji ułatwiających jedynie jego umysłowy proces decyzyjny podczas tego zadania (np. pomaganie użytkownikowi w podjęciu decyzji, co wprowadzić) nie jest uważane za wnoszenie wkładu technicznego.